Help, mijn kind wil leren drummen!
Help, mijn kind wil leren drummen!
– Nee joh, het is: YES, mijn kind wil leren drummen! –
Vandaag hebben we bij Online Drumles een gastblog van Juliette Rosenkamp, schrijver voor o.a. Sesamstraat en trotse moeder van een drummer! Lees hieronder de ervaringen van Juliette en haar advies over het in huis nemen van een drumstel voor kinderen.
Op een vrijdagmiddag in het vroege voorjaar kwam ik na een lange dag vol afspraken thuis. Ik verwachtte mijn driejarige zoontje Sam en zijn opa – mijn vader – aan te treffen bij binnenkomst, maar niets was minder waar. Mijn vader had me inderdaad wel een berichtje gestuurd; dat ze samen op pad waren gegaan. Niks aan de hand, dus. Eerlijk gezegd genoot ik stiekem wel even van de rust. Ik pakte een glas koude witte wijn en ging op mijn gemak mijn laatste werkmails beantwoorden. Bijna weekend.
Mama, ik heb een drumstel!
Na ruim twee uur – ik begon me inmiddels al een beetje zorgen te maken – parkeerde opa zijn auto voor het huis. Ik liep naar buiten en kleine Sam kwam op me afgerend. “Mama, ik heb een drumstel!” riep hij en liet me een snaredrum van schattig formaat zien. Ik reageerde enthousiast. Ik wist dat Sam van trommelen hield. Een soort van ‘met de paplepel ingegoten’. Opa, Sams beste vriend, is een drummer in hart en nieren. Tijdens optredens van opa staat Sam altijd op de eerste rij ademloos toe te kijken, om elk nummer met een luid “applausje voor opa!” af te sluiten. (En geloof me, dat hééft een positief effect op het publiek!)
“Ah, wat superlief,” zei ik tegen mijn vader. “Waar heb je die trommel de kop getikt?”
Mijn vader lachte. Hij trok de kofferbak open. “Een trommel? We hebben een compleet drumstel gekocht. Een professioneel kinderdrumstel! Kijk dan!”
Sam sprong juichend op en neer. Van enthousiasme en ongeduld. Want dat kinderdrumstel zouden ze ook meteen in elkaar gaan zetten. Opa en kleinzoon vertrokken naar de garage. Ik was helemaal vertederd. Ook dacht ik eraan hoe goed het was voor een kind om te leren drummen. Mijn broer leerde ook drummen toen hij nog een ukkepuk was. En hoewel hij inmiddels eind dertig is, heeft hij er nog steeds zoveel plezier in. Drummen is niet alleen goed voor de muzikale ontwikkeling, het is tevens een heerlijke uitlaatklep én een vette workout. Dat mijn kind nu ging leren drummen zag ik niet als een win-win situatie; dat mijn kind ging leren drummen zag ik als een win-win-win-situatie.
Drumlessen van echte professionals
Drumlessen voor een kind hoefde ik niet te zoeken. Sam had immers niet één, maar wel twee drumdocenten. Mijn vader en mijn broer. Twee volleerde drummers, die met engelengeduld alles uitlegden over ritmes, die Sam coördinatie aanleerden en tevens de beste muziekstijlen om op mee te drummen lieten horen. Niet vreemd dus, dat Sam nummers van The Rolling Stones en Neil Young inmiddels mee kan zingen. (Mijn moeder deed nog een verwoede poging The Beatles ook in het muzikale repertoire op te nemen. Tevergeefs.)
Kinderen en de aantrekkingskracht van een drumstel
Het kinderdrumstel moest en zou natuurlijk in onze woonkamer een prominente plaats gaan innemen. Kleine kinderen willen namelijk de hele dag niets liever dan aan jou laten zien wat ze al kunnen en vooral: hoe goed ze het al kunnen. Makkelijk-over-te-halen, zoals ik ben, keurde ik het goed. Het kinderdrumstel kwam in de woonkamer, in de muziekhoek, naast mijn piano en papa’s gitaar. En geloof me, als je je kind ziet drummen (met vallen en opstaan), als je zijn vooruitgang ziet, dan ben je trots op je kleine drummer. Maar … er zat een keerzijde aan de medaille.
Een drumstel heeft ongelooflijk veel aantrekkingskracht op kinderen. Toen Sam vier jaar werd en in de kleuterklas zat, nam hij elke middag vriendjes mee naar huis. Vaak meer dan één per middag. Geregeld voelde het hier thuis als een veredelde kinderopvang, maar dat terzijde.
De kinderen die hier thuiskwamen zagen het kinderdrumstel.
En als kinderen een drumstel zien, willen ze maar één ding: drummen!
Maar zonder drumles heeft dat meer weg van een lawaaiige fabriekshal. Een Russische houtzagerij. Een klussende buurman met drilboor. BAM BAM BAM bambam BAMBAM. Ongecontroleerd.
Hoe harder slaan op die trommels, hoe beter, lijkt het credo.
Toen een van die kleuters op een middag dwars door de basedrum heen ‘drumde’, was ik het zat.
Kinderdrumstel tussen echte drumstellen = cute!
Het kinderdrumstel werd door mijn vader vakkundig gerestaureerd, daar lag het niet aan. Maar wat we daarna resoluut besloten: het kinderdrumstel kon niet langer hier thuis blijven staan. Het koddige kinderdrumstel ging niet écht weg, hoor. Dat zeker niet. Het kinderdrumstel ging bij opa en oma thuis staan. In de drumkamer van opa. Het schattige effect van het kinderdrumstel werd daardoor nog groter. Eén zo’n mini-drumstel, tussen drie grote, echte drumstellen, naast bakken vol drumstokken, brushes en cowbells, muurrekken gevuld met bekkens en uiteraard posters van de echte, oude rockers. Never too old to rock. In deze drumkamer geldt tevens: Never too young to rock.
Gesprekken voeren tijdens het drummen
Dat het kinderdrumstel bij opa en oma thuis stond, vond Sam ook niet erg. Hij kreeg meerdere keren per week drumles. Opa op het grote drumstel, Sam op het kinderdrumstel ernaast.
Toch wilde hij thuis ook blijven oefenen.
En daar heb je vaders voor. Vaders bedenken altijd een oplossing. Vaders régelen dat gewoon.
Na een online zoektocht naar goede elektrische drumstellen die ook geschikt zijn voor kinderen, stond er (ruim) voor Sams vijfde verjaardag een elektrisch drumstel te schitteren in de huiskamer. Qua omvang was het elektrische drumstel niet te vergelijken met het akoestische drumstel. We hielden plots ruimte over! En dankzij de bijgeleverde koptelefoon konden mijn man en ik ook gewoon gesprekken voeren, terwijl Sam aan het drummen was. Bovendien was Sam vastberaden: als er vriendjes komen spelen, berg ik het elektrische drumstel op. Dan kunnen ze er ook niet aanzitten en kan-ie ook niet kapot gaan.
Conclusie: akoestisch kinderdrumstel vs. elektrisch drumstel
Wil jouw kind leren drummen? Ik kan alle ouders adviseren dit te ondersteunen. Mijn tip daarbij is wel om een elektrisch drumstel aan te schaffen (en zeker ook drumlessen te regelen ?). Naast het voordeel dat een elektrisch drumstel makkelijk op te bergen is, heb ik ervaren dat:
– Je als ouder annex huisgenoot nul last van geluidsoverlast;
– Het drumstel perfect af te stemmen is op het formaat van je kind. Kids groeien als kool. Een akoestisch kinderdrumstel is algauw te klein. Een ‘volwassen’ akoestisch drumstel meestal nog te groot. Een elektrisch drumstel kun je telkens bijstellen en -schroeven en gaat dus jaren mee;
– Een elektrisch drumstel van goede kwaliteit eigenlijk zeer betaalbaar is!
En omdat Sam inmiddels ook gitaar wil leren spelen, heb ik mijn eigen tips er weer eens bij gepakt. Sam leert nu gitaar spelen op een elektrische Yamaha EZ AG.
Al doende leert men, zullen we maar zeggen. En dat geldt voor beide partijen. ?
Probeer het uit in jouw proefperiode.
Nu kan iedereen leren drummen!
