Drummersprofiel: Keith Moon – The Who
Bij Online Drumles eren we graag de beste en meest legendarische drummers uit de geschiedenis met deze rubriek. In de eerste aflevering is het alle hens aan dek voor de drummende wervelwind Keith Moon van The Who.
Animal
Het is ondoenlijk om dé ultieme rockdrummer aan te wijzen natuurlijk. Maar Keith Moon hoort zeker thuis in het rijtje kanshebbers. Is het niet vanwege zijn geweldige drumwerk of de talloze hits van zijn band The Who, dan is het wel vanwege zijn bizarre gedrag en idiote stunts op het podium en ver daarbuiten. Keith Moon ademt seks, drugs en rock & roll. Niet voor niets is Animal van The Muppets op Moon geïnspireerd!
Oranje
School was niets voor de jonge, hyperactieve Moon. ‘Artistiek achterlijk en idioot op alle andere terreinen’, schreef een leraar in zijn rapport. Via het muziekkorps van de zeekadetten probeert Moon bugel (een soort trompet) te leren spelen. Daar heeft hij het geduld niet voor en dus stapt hij over naar de drums. Hij gaat spelen in een surfmuziek-coverband, The Beachcombers, en maakt snel furore. Niet alleen met zijn drumwerk, maar ook met zijn rare stunts, zoals het ‘neerschieten’ van de zanger met een alarmpistool tijdens optredens. Moon geniet met volle teugen van de reuring die hij teweegbrengt en weet al snel dat hij professioneel muzikant wil worden. Gehuld in een oranje gewaad en met oranje geverfd haar hoopt Moon op te vallen tijdens een optreden van The Who. Die band staat op punt van doorbreken en heeft net hun drummer ontslagen. Zijn verschijning valt inderdaad op en als het ijs gebroken is, drumt hij de tweede set na de pauze. Keith Moon is op dat moment 17 jaar.
The Who
The Who is een van de bekendste en invloedrijkste bands ter wereld. Met ruim 100 miljoen verkochte platen is de groep ook in commercieel opzicht een hele grote. In de jaren 1960 boekt de band vooral furore met snelle, harde nummers. The Who staat aan de wieg van heavy metal en punk. Nummers als ‘My Generation’, ‘Subsitute’ en ‘Pictures of Lily’ zijn wild, rauw en dikke hits. Ze lijken geschreven om het drumwerk van Moon heen. In de loop der jaren ontwikkelt The Who zich tot een heel veelzijdige band. Ze vinden de rockopera, met Tommy als bekendste voorbeeld, uit en zijn zo wegbereider voor bands als Queen. Met nummers als ‘Baba O’Riley’ en ‘Won’t Get Fooled Again’ wordt geëxperimenteerd met synthesizer en keyboards. Alhoewel bassist John Entwistle en drummer Keith Moon niet meer onder ons zijn, treedt The Who met zanger Roger Daltrey en gitarist Pete Townshend nog steeds regelmatig op. Zak Starkey, de zoon van Beatles-drummer Ringo Starr, heeft het stokje van Moon overgenomen.
Wat maakt het drumwerk van Keith Moon bijzonder?
Excentriek is het eerste woord dat te binnenschiet als je Moon hoort en ziet drummen. Het is alsof je een dolenthousiaste kleuter twee drumstokken in zijn handen hebt gedrukt. We gaan er bij Online Drumles prat op dat een goede drummer een strakke drummer is. Maar wat Keith Moon betreft, slikken we onze woorden graag in. Maat houden, het tempo bewaken en het ritme vasthouden is niet aan Moon besteed. Vaak tot grote frustratie van bassist Entwistle. Op de meest onverwachte momenten zet Moon breaks en fills in en draagt met zijn aanzwellende tempo en volume bij aan de voortrazende sneltrein die The Who is. In het latere werk van The Who wordt vaker gebruikgemaakt van een metronoom. Dit stelt Moon meer in staat om rond het ritme te spelen. Wat Jimi Hendrix is voor gitaristen is Keith Moon voor drummers: alle regels en conventies worden aan de laars gelapt om tot iets unieks te komen. Dat zie je al als je naar zijn drumstel kijkt: 5 of 6 toms, geen hi-hat en (als een van de eerste) twee bassdrums.
Tragisch
Naast zijn drumwerk was Moon minstens zo bekend om zijn fratsen op en naast het podium. Na elk optreden sloeg hij drumstel en versterkers aan gort. Een van zijn andere specialiteiten was het opblazen van toiletpotten in hotels met staven dynamiet. Keith Moon stond maar wat graag volop in de aandacht en zocht steeds weer de grenzen op om er telkens keihard overheen te gaan. Voor zijn twintigste was Moon al een forse drinker en gebruikte amfetaminen. Begin jaren ’70 verliest hij steeds meer de controle over zijn drank- en drugsgebruik. Van een dronken belhamel verandert hij langzaam in een zelfdestructieve alcoholist. Tijdens een optreden in 1973 gaat hij knock-out en mag fan Scot Halpin plaatsnemen achter de drumkit. Zowel de mentale gezondheid als de fysieke gesteldheid van Moon gaan hard achteruit. In een wanhopige poging af te kicken van de drank neemt Moon per ongeluk een overdosis medicijnen. De pillen waren bedoeld om de ontwenningsverschijnselen tegen te gaan. De drummer overlijdt, slechts 32 jaar oud. Moon had zelf waarschijnlijk krom gelegen van het lachen over dit ironische lot.
Invloeden
Moon werd bij leven al beschouwd als een van de beste en meest innovatieve drummers. Na zijn dood nam zijn legendarische status uiteraard alleen maar verder toe. Toonaangevend magazine Rolling Stone zette hem op de tweede plek op hun lijst met 100 beste drummers. Clem Burke van Blondie, Roger Taylor van Queen en Neil Peart van Rush noemen hem als grote inspiratiebron. Elke rockdrummer is schatplichtig aan Moon. Hij liet horen wat er gebeurt als je als drummer de regels durft los te laten. Keith Moon was een artiest pur sang. Zijn drumsticks dienden als penselen, waarmee hij bekkens en trommels als verf bewoog. Een ware drummer die zijn kunst maakte door lang en hard op zijn drumstel te staan, totdat hij werd ingehaald door zijn demonen.
Essentiële Keith Moon tracks
- I Can’t Explain
- My Generation
- A Legal Matter
- Substitute
- Happy Jack
- Pictures of Lily
- I’m Free
- Baba O’Riley
- Won’t Get Fooled Again
Drummen als Keith Moon?
Nee, je hoort ons hier niet zeggen dat we je net zo goed kunnen leren drummen als Keith Moon. Maar we kunnen je wel de basis geven om zelf een heel goede drummer te worden. Dankzij onze jarenlange ervaring garanderen we dat we iedereen kunnen leren drummen. Dus waar wacht je nog op?
